عقلم حکم میکنه که وجود یک سری از چیزها رو حتی با علم به بدیهی بودنشون انکار کنم. حتی یک اشاره به اون ها رو هم بیمورد میدونم و فکر می کنم ممکنه از لطف ذاتیشون کم کنه. الان حتی از فکر کردن بهشون احساس بلاهت میکنم.
این جوری در درجه اول خودم در آرامش هستم و شاید نامحسوس اطرافیان.
پتی همین الان قضیه رو مسکوت اعلام میکنه و اونو اون ته مهای وجودش مدفون میکنه انگار نه انگار زمانی موجودیت داشته.
نمیدونم چند بار باید به این نتیجه برسم. بچه مگه آزار داری؟
* در ضمن مرسی لافی جونم بابت فیلتر شکن چون الان اگه نمینوشتم خل میشدم
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل/ کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها
این جوری در درجه اول خودم در آرامش هستم و شاید نامحسوس اطرافیان.
پتی همین الان قضیه رو مسکوت اعلام میکنه و اونو اون ته مهای وجودش مدفون میکنه انگار نه انگار زمانی موجودیت داشته.
نمیدونم چند بار باید به این نتیجه برسم. بچه مگه آزار داری؟
* در ضمن مرسی لافی جونم بابت فیلتر شکن چون الان اگه نمینوشتم خل میشدم
شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل/ کجا دانند حال ما سبکباران ساحل ها
۲ نظر:
از تشکرتان متشکرم !
سطر پنجم باز بینی شود.
ملانقطی
ارسال یک نظر