۱۳۸۹ فروردین ۲۹, یکشنبه

me & myself

اینو قبلاً ها یه جایی خونده بودم تا اینکه مجدداً چشمم خورد بهش
اون اول مثل یه ... شعر روان درمانه بود مثل بقیه شعارهایی که رو درو دیوار یا تو کتابا میشه پیدا کرد ولی الان با مرور یه سری مسائل مربوط به خودم ومحیط اطرافم میبینم که پر از بیراه هم نیست ...
" هر وضعیت ناهماهنگ، نشانه ناهماهنگی درون خود آدمی اشت.
اگر در باطن انسان، ذره ای وا کنش هیجانی نسبت به وضعیت ناهماهنگ وجود نداشته باشد، آن وضع برای ابد از سر راهش کنار می رود."
پس ببینیم که کار آدمی همواره با خویشتن است.

اووهوم به این رسیدم که کلید همه چیز تو اون دست کوفتیه خودته، , ولی خیلی کار داره تا اون ته مها صاف باشه و دل دریایی بشه ...
هر موقع یه چیز ناخوشایند برام پیش بیاد قبل از متهم کردن، قضاوت کردن، گیر دادن و هزارها چیز دیگه فقط به اون تو فکر کنم و ببینم چی به چیه ... این خیلی شروع خوبی میتونه باشه ...
جدیداً از انگول کردن خودم خوشم میاد چه کوفتیم و خودم خبر ندارم، وای وای .... D: ;)

۱ نظر:

talieh گفت...

آای گفتی‌...