این رو واسه تو نوشتم که امروز روز تولدته و جای خالیت به شدت حس میشه ...
در این مدت دوستی که یک دهه تقریباً ازش میگذره همیشه شاهد سفسطه بافیهای (بی اساس /با اساس) و اون تجزیه تحلیل های کشندت در مورد وقایع اطراف بودم.
ناغافل از اینکه خودم روزی قربانیه یه دو نه از اونا میشم ...
به جفتک پرونیهات، اعتقاد به اون فلسفه های کلیشه ای و منسوخ ادامه بده و شک نکن که همه اینها ذره ای از دوست داشتنمو به تو کم نمیکنه p :D: حتی اگه از حربه نادیده گرفتن و پاک کردن کل صورت مسئله استفاده کنی !!!
من از خیلی دورها، با یه غم کوچیک دائم، با خودم میگم کاش تعصبت به زندگی کم تر و دلت دریایی تر بود ... به امید اون روزی که اون (ذره بین/عینک) تو بذاری زمین و از جستجوی این که چی درسته و چی غلطه و یا کی درسته و یا غلط خسته بشی و بدونی که جایگاهت مهمتر از اونی هست که حتی تصور کنی ....... تولدت مبارک .... امروزو به خاطر تولدت به آهنگهای افغانی که با هم میخوندیم گوش میدم ........................ دیل من دونیا را شیناختی دیل من ..............
۲ نظر:
هر کسی ... خود را حق پنداشت، ... این شد ... که حقیقت گم شد!
مسئله اینه دقیقاً : حق و حقیقت اینا رو بیخیال ....
چ
ارسال یک نظر